Alergia wziewna

Alergia wziewna jest najczęściej występującą alergią u ludzi. Popularnymi alergenami są pyłki traw, chwastów i drzew, zarodniki grzybów pleśniowych, alergeny zwierząt futerkowych.

Roztocze kurzu domowego są jedną z najczęstszych przyczyn chorób alergicznych, a alergia na nie dotyka co trzeciego Polaka.

U osób zmagających się z alergią wziewną mogą występować takie objawy jak:

  • astma oskrzelowa
  • duszności
  • alergiczny nieżyt nosa
  • uczucie zatkanego nosa

Pomoc natury w walce z objawami alergii na roztocze

Bardzo ważną rolę w minimalizowaniu objawów alergii na roztocze kurzu domowego odgrywa profilaktyka. Jej podstawą jest ograniczenie ekspozycji na alergeny wywołujące niepożądane reakcje organizmu i tym samym poprawa komfortu życia.

Eliminacja alergenów roztoczy kurzu domowego powinna się odbywać przy wykorzystaniu produktów opartych na naturalnych składnikach, które zarówno pomogą w zmniejszeniu objawów, jak i będą bezpieczne dla naszego układu oddechowego.

Jedną z takich substancji jest GERANIOL.

Charakterystyka geraniolu

Essential geranium oil in bottle and geranium flowers

Geraniol to naturalny związek pochodzenia roślinnego, będący składnikiem olejków eterycznych takich jak olejek różany, olejek z trawy cytrynowej czy olejek geraniowy. Jest jednym z najbardziej popularnych składników zapachowych, a jego produkcja roczna przekracza 1000 ton rocznie.

  • zapach – słodki, kwiatowy, podobny do róży, z nutą owoców cytrusowych
  • składnik zapachowy perfum, kremów, pudrów, szamponów, mydeł toaletowych, detergentów i środków czystości (76% badanych dezodorantów, 41% detergentów i środków czyszczących oraz w 33% kosmetyków opartych na naturalnych składnikach)
  • posiada działanie roztoczobójcze, przeciwbakteryjne, grzybostatyczne oraz odstraszające owady.

Bezpieczeństwo Geraniolu

  • Nie wykazuje objawów toksyczności (wartości LD50 wynoszą 3600-4800 mg/kg, badanie in vivo na szczurach).
  • Wg Amerykańskiej Agencji Żywności i Leków FDA zaliczany jest jako substancja ogólnie uważana za bezpieczną (GRAS – generally regarded as safe).
  • Geraniol znajduje się także na liście Federal Insecticide, Fungicide, and Rodenticide Act (FIFRA) 25(b) Amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska (Environmental Protection Agency), jako środek zwolniony z konieczności rejestracji ze względu na jego bezpieczeństwo.

Geraniol – skuteczny środek roztoczobójczy

Postępowanie terapeutyczne polega na leczeniu objawowym oraz działaniach profilaktycznych. Niezwykle ważne jest niwelowanie alergenów ze środowiska chorego. Najpopularniejsze środki roztoczobójcze bazują na związkach chemicznych, które nie tylko powodują rozwój oporności, ale także wykazują szkodliwe działanie dla człowieka i środowiska. Dlatego też niezwykle ważne jest poszukiwanie substancji czynnych pochodzących z natury.

Niezwykle interesujące jest roztoczobójcze działanie olejku geraniowego, jak i samego geraniolu:

Geraniol a roztocze kurzu domowego

  • roztoczobójcza skuteczność geraniolu wyższa niż popularnie stosowanych środków chemicznych (benzoesan benzylu i N, N-dietylotoluamidu DEET – wartości LD50 kilkudziesięciokrotnie niższe ),

Geraniol a roztocze pokarmowe

  • geraniol wykazał wyższą skuteczność niż standardowo stosowany w tym celu beznoesan beznylu (wartości LD50 wynosiły odpowiednio 1,95 μg/cm3 i 11,27 μg/cm3).

Geraniol a roztocze uszne

  • geraniol stosowany w stężeniu 5% wykazywał bardzo silną aktywność roztoczobójczą przeciwko świerzbowcowi usznemu, atakującemu psy i koty.

Produkty roślinne zawierające geraniol są potencjalnym i istotnym źródłem związków o działaniu roztoczobójczym. Zarówno olejek geraniowy jak i geraniol z powodzeniem stosowane być mogą jako fumiganty do zwalczania roztoczy kurzu domowego. Geraniol wykazuje selektywne działanie toksyczne, pozostając tym samym bezpiecznym dla otoczenia.

Bibliografia

Mączka, W., Wińska, K., Grabarczyk, M., Anioł, M. Postępy Fitoterapii, 2016, 39-43.

Chen, W., Viljoen, A.M. South African Journal of Botany, 2010, 76, 643–651.

Samoliński, B et al. Alergologia Polska – Polish Journal of Allergology, 2014, 1, 10-18.

Jeon, J.H., Kim, H.W., Kim, M.G., and Lee, H.S. Journal of Microbiolog and Biotechnology2008, 18, 1666–1671.

Jeon, J.H., Lee, C.H., Lee, H.S. Journal of Food Protection, 2009, 72, 1468–1471.

Traina, O., Cafarchia, C., Capelli, G., Iacobellis, N.S., Otranto, D. Experimental and Applied Acarology, 2005, 37, 141–146.

Hall, R. L. and B. L. Oser. Fundamental and Applied Toxicology 1995, 7, 573-584.

https://www.epa.gov/sites/production/files/2015-12/documents/minrisk-active-ingredients-tolerances-2015-12-15.pdf [dostęp dnia 12.08.2020].

 Müller, G.C., Junnila, A., Kravchenko, V.D., Revay, E.E., Butler, J., Schlein, Y. Journal of the American Mosquito Control Association, 2008, 24, 150–153.

Müller, G.C., Junnila, A., Butler, J., Kravchenko, V.D., Revay, E.E., Weiss, R. W., Schlein, Y. Journal of Vector Ecology, 2009, 2–8.

Hao, H.L., Wei, J.R., Dai, J.Q., Du, J.W. Journal of Medical Entomology, 2008, 45, 533–539.

Deletre, E., Martin, T., Duménil, C., Chandre, F. Parasites Vectors, 2019, 12, 8916.

Khallaayoune, K., Biron, J.M., Chaoui, A., Duvallet, G. Parasite, 2009, 16, 223–226.

Bissinger, B.W., Schmidt, J.P., Owens, J.J., Mitchell, S.M., Kennedy, M.K. Experimental and Applied Acarology 2014, 62, 105–113